Develer, birçok kavmin kültüründe önemli bir yer tutmuş, zorlu savaşlarda ve uzun seferlerde büyük görevler üstlenmiş hayvanlardır. Bu hayvanlar, çeşitli masallara ve destanlara da konu olmuştur. Develerin yaradılışı, susuzluğa dayanıklı olacak şekilde özelleşmiştir. Özellikle derisi ve kürkü, ısıyı ve soğuğu geçirmez ve bu sayede develer, aşırı sıcak ve soğuk ortamlarda hayatta kalabilirler. Develerin vücut sıcaklığı gündüzleri 41 dereceye kadar çıkarak terlemeyi azaltır. Böbrekleri ve suyun geri emilimini sağlayan idrar kanalı da özel olarak tasarlanmıştır, bu sayede su kaybını yüzde doksan oranında azaltabilirler.

Develerin hücreleri, fazla su kaybetmelerini engelleyecek bir yapıda yaratılmıştır. Kanları da susuzluk dönemlerinde akışkanlığını koruyacak maddeler içerir. Ayrıca develerin burun yapısı, nemi kaybetmeyecek şekilde özelleşmiştir. Bu özellikler, develerin çetin çöl koşullarında yaşamlarını sürdürebilmelerini sağlar.

Arap kültüründe, bazı hastalıklar için develerin idrarını ilaç olarak kullanma geleneği vardır. Hadis-i Şerif kaynaklarına göre, Hz. Peygamber (A.S.M.), develerin sütlerinden ve idrarlarından içilmesini öğütlemiştir. Bu uygulama, özellikle karaciğer hastalıkları için tavsiye edilmiştir. Hz. Ebu Zer'in anlattığı bir olayda da benzer tavsiyeler bulunmaktadır; deve idrarının karaciğerdeki tıkanık damarları açtığına inanılmaktadır.

Deve idrarı hakkında yapılan çalışmalar ve halk arasında yaygın olan inanışlar, bu maddenin çeşitli tıbbi faydaları olabileceğini göstermektedir. Ancak, modern tıp açısından deve idrarının kullanımı konusunda daha fazla bilimsel araştırma ve kanıt gerekmektedir. Bu yüzden, deve idrarını kullanmadan önce mutlaka bir sağlık profesyoneline danışılmalıdır.